اميد بيداري

اي نشانه ي پاكي

اي اميد بيداري

اي معلم خوبم

اي محبت جاري

****

من اسير شب بودم

توچراغ راه من

مثل ماه تابيدي

در شب سياه من

****

از تو ديدگان من

چون ستاره روشن شد

نكته هاي شيرينت

شمع روشن من شد

*****

راه زندگاني را

تو به من نشان دادي

شور و عشق و ايمان را

در دلم تو بنهادي

*****

خانه ي دل من شد

جايگاه مهر تو

من هميشه مي مانم

در پناه مهر تو

*****

علي اصغر نصرتي

من معلم هستم

حرفه ام هست رسالات نبی

شغل من پرورش گل باشد       گل و ریحان ُغنچه های کوچک

مریم و نرگس و شب بو           یاس و شبنم ُُرزخوشبو

همه شاگردانم گل هستند      نوگلانم همه سوگل هستند

من معلم هستم....و   به خود می بالم

چون که روشنگر راهی باشم....که بود راهنمای گلها

چون که شمعم به رهی طولانی.....از برای آنها

من به خود می بالم و بود زمزمه ام در همه حال:

تا کنون چند نفر را بده ام راهنما؟

یا که اصلاُ هنرم چیست؟چه توانم کردن تا که بهتر باشم ؟

یا چه باید بکنم در ره علم و هنر؟

یا که من در ره انجام هدف ُاز برای باغبانی کردن :

با چه تدبیر توانم گل رز را بهتر از قبل شکوفا کردن ؟

با چه ترفند و هنر می توانم به شفایق ذوق و انگیزه دهم؟

من به یاس و نرگس چه بگویم که توانمند شوند در هنرمندی و علم آموزی؟

راز خوشبختی را با کدامین واژه به همه گلهایم خوب تفهیم کنم ؟

من دعایم این است بر سر سجاده :

مهربانا:ما را از برای باغی که امانت باشد نزدمان هر ساله

رهنما باش خودت      بینشی ده سرشار

دانشی ده بسیار      هنری افزون تر

صبر ایوب نبی          تو به ما هدیه نما

قلبمان کن پرنور      سینه هامان پرشور

دیده ای بینا ده       تو به ما ای دادار

تا که در حفظ امانت هامان

شاد و پیروز شویم

در ره پرورش گلهامان

باغبانی باشیم     پرتلاش و پرشور       سخت کوش و مسرور      با صفا و پر شور

ای خدا گلهامان      همه محتاج تواند       همه را با لطفت    در پناه مهرت    سبز و پیروز بدار

دم غروب ، ميان حضور خسته اشيا 

نگاه منتظري حجم وقت را مي ديد. 


و روي ميز ، هياهوي چند ميوه نوبر 
به سمت مبهم ادراك مرگ جاري بود. 
و بوي باغچه را ، باد، روي فرش فراغت 
نثار حاشيه صاف زندگي مي كرد. 
و مثل بادبزن ، ذهن‌، سطح روشن گل را 
گرفته بود به دست 
و باد مي زد خود را. 

مسافر از اتوبوس 
پياده شد: «چه آسمان تميزي!» 
و امتداد خيابان غربت او را برد. 

غروب بود. 
صداي هوش گياهان به گوش مي آمد. 
مسافر آمده بود 



و روي صندلي راحتي ، كنار چمن 
نشسته بود: 
«دلم گرفته ، 
دلم عجيب گرفته است‌. 
تمام راه به يك چيز فكر مي كردم 
و رنگ دامنه ها هوش از سرم مي برد. 
خطوط جاده در اندوه دشت ها گم بود. 
چه دره هاي عجيبي ! 
و اسب ، يادت هست ، 
سپيد بود 
و مثل واوه پاكي ، سكوت سبز چمن وار را چرا مي كرد. 
و بعد، غربت رنگين قريه هاي سر راه‌. 
و بعد تونل ها ، 
دلم گرفته ، 
دلم عجيب گرفته است‌. 
و هيچ چيز ، 
نه اين دقايق خوشبو،كه روي شاخه نارنج مي شود 
خاموش ، 
نه اين صداقت حرفي ، كه در سكوت ميان دو برگ اين 
گل شب بوست‌، 

 

سبک های یادگیری
همه ما به یک روش یاد نمی گیریم. ما گرایش داریم روش هایی را که با آنها راحت تر هستیم انتخاب کنبم و بقیه روشها را کنار بگذاریم. این نکته مهم است که ما از سلیقه مان در مورد سبک های یادگیری باخبر باشیم تا بتوانیم:
• از روش های یادگیری مان استفاده کنیم که با آموزش خاصی که فرا می‌‌گیریم، سازگار باشد.
• یادگیری مان را در روش های ضعیف تر بهبود بخشیم.

نکته مهم آن است که بدانیم " سبک های یادگیری" خصوصیات فردی افراد نیستند و ما همه در شرایط متفاوت سبک های متفاوتی را به کار می‌‌گیریم. هر چند، معمولا ما یک یا دو سبک را بر بقیه ترجیح می‌‌دهیم

با شناسايي سبك يادگيري خود و بكارگيري تكنيكهاي يادگيري ويژه مربوط به آن می توانیم يادگيري خود را بهبود بخشيم:

ادامه مطلب فراموش نشود........

سبک شناختی نوگریز - نو گرا:
کرتون(1989،1967)این سبک شناختی را به عنوان یک شیوه(سبک)و ترجیح افراد در چگونگی برخورد با تغییرو تحولات،حل مسایل،تصمیم گیریها و استفاده از قوه خلاقیت شان مطرح کرد.
افراد نوگریز/سازش کار ،علاقه مندند تا کارها را همواره به نحو بهتری انجام دهند.آنها زمینه مسایل موجود را پذیرفته و در ارائه راه حلها نیز غالبا شیوه های مقبول ومتداول را اتخاذ میکنند.در صورتی که افراد نو گرا/نوآور میکوشند تا کارها را به گونه ای متفاوت انجام دهند.آنها زمینه مسایل موجود را به چالش میکشند و نیز سعی دارند تا راه حلهای تازه و بدیع ارائه دهند.
افراد نوگریز:
-برای انجام هرچه بهتر کارها دغدغه و دلواپسی فراوان دارند.
-در راستای حل مساله تلاش میکنند تا یافتن خود مساله.
-قابل اتکا و اعتماد،سازمان یافته ومنضبط اند.
-رویکردی هدفمند و صریح به تکالیف دارند.
-متفکر همگرا هستند.
-به اثر بخشی،ثبات و تداوم در حل مسایل تاکید دارند.
-شیوه ها و ساختارهای اثبات شده را تعقیب میکنند.
-عمدتا تایید کننده هستند وبا احتیاط قوانین و قواعد را به چالش میکشند.
-در مدیریت اجرایی موفق تر عمل میکنند.

ادامه مطلب فراموش نشود........

سبک شناختی نوگریز - نو گرا:
کرتون(1989،1967)این سبک شناختی را به عنوان یک شیوه(سبک)و ترجیح افراد در چگونگی برخورد با تغییرو تحولات،حل مسایل،تصمیم گیریها و استفاده از قوه خلاقیت شان مطرح کرد.
افراد نوگریز/سازش کار ،علاقه مندند تا کارها را همواره به نحو بهتری انجام دهند.آنها زمینه مسایل موجود را پذیرفته و در ارائه راه حلها نیز غالبا شیوه های مقبول ومتداول را اتخاذ میکنند.در صورتی که افراد نو گرا/نوآور میکوشند تا کارها را به گونه ای متفاوت انجام دهند.آنها زمینه مسایل موجود را به چالش میکشند و نیز سعی دارند تا راه حلهای تازه و بدیع ارائه دهند.
افراد نوگریز:
-برای انجام هرچه بهتر کارها دغدغه و دلواپسی فراوان دارند.
-در راستای حل مساله تلاش میکنند تا یافتن خود مساله.
-قابل اتکا و اعتماد،سازمان یافته ومنضبط اند.
-رویکردی هدفمند و صریح به تکالیف دارند.
-متفکر همگرا هستند.
-به اثر بخشی،ثبات و تداوم در حل مسایل تاکید دارند.
-شیوه ها و ساختارهای اثبات شده را تعقیب میکنند.
-عمدتا تایید کننده هستند وبا احتیاط قوانین و قواعد را به چالش میکشند.
-در مدیریت اجرایی موفق تر عمل میکنند.

ادامه مطلب فراموش نشود........

سبك هاي شناختي را در دو يا سه پست در همين ماه تقديم حضورتان مي كنم:

سبک شناختی همگرا - واگرا:

گیلفورد در اوایل دهه 1950 اصطلاح همگرا واگرا را به عنوان یک شیوه فکری در حل مساله به کار برد.افرادی که دارای تفکر همگرا هستند،تمایل دارند تا برای حل یک مساله ،غالبا از اطلاعات و راه حلهای شناخته شده استفاده کنند.آنها ترجیح میدهند تا مسایل را از زوایای محدود و ومشخص آن ببینند. افراد واگرا در مواجهه با یک مساله،میکوشند تا راه حل های تازه و نا آشنا ارائه دهند. وتمایل دارند مسایل را از زوایای گوناگون آن مورد بررسی قرار دهند.

ادامه مطلب را بخوانيد: