کپی برداری از مطالب با ذکرمنبع بلامانع  می باشد

 جهت دریافت مطالب در مورد

جشنواره جابربن حیان،

خلاقیت با اصلاح الگوی مصرف 

و ارزشیابی کیفی -توصیفی

برنامه تدبیر

حتما به آرشیو موضوعی سمت راست وبلاگ توجه فرمایید.

یا می توانید بر روی موضوع این قسمت کلیک فرمایید.

قابل توجه همکاران فهرست های وارسی ارایه شده یک نسخه تجویز شده برای همه کلاس ها  نمی باشد و آموزگاران ارجمند خودشان بنا به موقعیت و تفاوت های فردی و نیاز های هر مفهوم به نوشتن فهرست وارسی فردی نیز بنمایند.

بوی یلدا را می شنوي؟

انتهای خیابان آذر***

بازهم قرار عاشقانه پاییز و زمستان

قراری طولانی به بلندای یک شب

شب عشق بازی برگ و برف***

پاییز چمدان به دست ایستاده

عزم رفتن دارد***

آسمان بغض کرده و میبارد.

خدا هم میداند عروس فصل ها چه میزان دوست داشتنیست***

کاسه اي آب میریزم پشت پای پاییز***

و*** تمام می‌شود

پاییز, اي باردار روزهای عاشقی,

رفتنت به خیر***

سفرت بی خطر

 منبع: وبلاگ آقای معلم http://khialeparvaz.blogfa.com

دیشب رویایی داشتم...

خواب دیدم بر روی شن ها راه می روم

همراه با خداوند بر روی پرده شب

تمام روزهای زندگیم را مانند فیلمی می دیدم...

همان طور که به گذشته ام نگاه میکردم

روز به روز از زندگی را

دو رد پا بر روی شن ها ظاهر شد

یکی مال من و یکی از آن خداوند

راه ادامه یافت تا تمام روزهای تخصیص یافته خاتمه یافت

آنگاه ایستادم و به عقب نگاه کردم

در بعضی جاها فقط یک رد پا وجود داشت.

اتفاقا آن محل ها مطابق با سخت ترین روزهای زندگیم بود

روزهایی با بزگترین رنجها ترسها دردها و ...

آنگاه از او پرسیدم:خداوند تو به من گفتی که

در تمام ایام زندگیم با من خواهی بود

و من پذیرفتم که با تو زندگی کنم

خواهش میکنم به من بگو

چرا در آن لحظات درد آورمرا تنها گذاشتی..!؟

خداوند پاسخ داد: تورا دوست دارم

و به تو گفتم در تمام سفر با تو خواهم بود.

من هرگز تورا تنها نخواهم گذاشت

نه حتی برای لحظه ای و من چنین کردم

هنگامی که در آن روزها یک رد پا روی شنها دیدی

این من بودم که تورا به دوش کشیدم...

یاد من باشد فردا دم صبح

جور دیگر باشم
بد نگویم به هوا، آب ، زمین
مهربان باشم، با مردم شهر
و فراموش کنم، هر چه گذشت
خانه ی دل، بتکانم ازغم
و به دستمالی از جنس گذشت ،
بزدایم دیگر،تار کدورت، از دل
مشت را باز کنم، تا که دستی گردد
و به لبخندی خوش
دست در دست زمان بگذارم

یاد من باشد فردا دم صبح
به نسیم از سر صدق، سلامی بدهم
و به انگشت نخی خواهم بست
تا فراموش، نگردد فردا
زندگی شیرین است، زندگی باید کرد
گرچه دیر است ولی
کاسه ای آب به پشت سر لبخند بریزم

شایدبه سلامت ز سفر برگردد
بذر امید بکارم، در دل
لحظه را در یابم
من به بازار محبت بروم فردا صبح
مهربانی خودم، عرضه کنم
یک بغل عشق از آنجا بخرم

یاد من باشد فردا حتما
به سلامی، دل همسایه ی خود شاد کنم
بگذرم از سر تقصیر رفیق ، بنشینم دم در
چشم بر کوچه بدوزم با شوق
تا که شاید برسد همسفری ، ببرد این دل مارا با خود
و بدانم دیگر قهر هم چیز بدیست

یاد من باشد فردا حتما
باور این را بکنم، که دگر فرصت نیست
و بدانم که اگر دیر کنم ،مهلتی نیست مرا
و بدانم که شبی خواهم رفت
و شبی هست، که نیست، پس از آن فردایی

یاد من باشد
باز اگر فردا، غفلت کردم
آخرین لحظه ی از فردا شب ،
من به خود باز بگویم
این را
مهربان باشم با مردم شهر
و فراموش کنم هر چه گذشت......

فریدون مشیری

آیا تا به حال وقتی به پارک رفته‌ای؛ تو زمین بازی به بچه‌هایی

که سوار چرخ و فلک هستند نگاه کرده‌ای؟

یا زمانی که قطرات بارون به زمین برخورد می‌کنند به صدای اون گوش داده‌ای‌؟

آیا زیبایی بال‌های یک پروانه زمانی که به هر طرف پرواز می‌کند را دیده‌ای‌؟

وقت غروب در آسمانی نیمه ابری؛
آیا انعکاس رنگ خورشید را در ابرها نظاره‌گر بوده‌ای؟

وقتی از دوستی می‌پرسی حالت چطور است؛
آیا صبر می‌کنی تا پاسخی دریافت کنی؟

من باور دارم که:

دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن بزرگترین لذت دنیا است…

میگویند باران که میزند بوی “خاک” بلند می شود …
اما اینجا باران که میزند بوی “خاطره ها” بلند میشود !
.
.
باران ببار …
بگذار اشک هایم غریب نباشند …
.
.
پشت پنجره نشسته ام و باران میبارد …
ناودانی چشمانم سرازیر شده است !

"زندگی آنقدر ابدی نیست که هر روز بتوان مهربان بودن را به تاخیر انداخت"

شاید فرصت ها هرگز تکرار نشوند

 شاید فرصت تقدیم یک نگاه مهربان

یک کلام زندگی بخش

و یا یک لبخند روح بخش

به پدر

به مادر

به یک دوست

به یک همراه

و به هر کسی که به مسیر زندگی ما زیبایی آشنایی بخشیده است

هرگز تکرار نشود

آنچنانکه من دریافتم و با عمق وجودم درک کردم

زمان درگذر است

"مهربانی را زودتر دریابیم"

یاد من باشد فردا دم صبح

جور دیگر باشم

بد نگویم به هوا، آب ، زمین

مهربان باشم، با مردم شهر

و فراموش کنم، هر چه گذشت

خانه ی دل، بتکانم ازغم

و به دستمالی از جنس گذشت ،

بزدایم دیگر،تار کدورت، از دل

مشت را باز کنم، تا که دستی گردد

و به لبخندی خوش

دست در دست زمان بگذارم

یاد من باشد فردا دم صبح

به نسیم از سر صدق، سلامی بدهم

و به انگشت نخی خواهم بست

تا فراموش، نگردد فردا

زندگی شیرین است، زندگی باید کرد

گرچه دیر است ولی

کاسه ای آب به پشت سر لبخند بریزم

شایدبه سلامت ز سفر برگردد

بذر امید بکارم، در دل

لحظه را در یابم

من به بازار محبت بروم فردا صبح

مهربانی خودم، عرضه کنم

یک بغل عشق از آنجا بخرم

یاد من باشد فردا حتما

به سلامی، دل همسایه ی خود شاد کنم

بگذرم از سر تقصیر رفیق ، بنشینم دم در

چشم بر کوچه بدوزم با شوق

تا که شاید برسد همسفری ، ببرد این دل مارا با خود

و بدانم دیگر قهر هم چیز بدیست

یاد من باشد فردا حتما

باور این را بکنم، که دگر فرصت نیست

و بدانم که اگر دیر کنم ،مهلتی نیست مرا

و بدانم که شبی خواهم رفت

و شبی هست، که نیست، پس از آن فردایی

یاد من باشد

باز اگر فردا، غفلت کردم

آخرین لحظه ی از فردا شب ،

من به خود باز بگویم

این را

مهربان باشم با مردم شهر

و فراموش کنم هر چه گذشت......

فریدون مشیری

درخت سایه‌اش را بی‌دریغ به تو می‌بخشد

و خورشید گرمایش را

و گل شمیم خوشش را،

باران طراوتش را و آسمان برکتش را

و رود قطره قطره آبش را

و پرنده نوای دل انگیزش را…

و همه و همه بخشیدن را از  خدایی آموخته‌اند که آن‌ها را زیبا آفریده…

زیباترین آفریده خدا انسان است.

تو برای بخشیدن چه داری؟

ثروتت؟

دانشت؟

جانت؟

همه این‌ها خوب است…

اما چرا از گنج بی‌پایانی که در وجودت داری خرج نمی‌کنی؟

محبتــــــــــــــــــــــــ !

حاضری آنرا ببخشی؟

با خنده‌ای بر لبت

یا اخلاقی خوش

یا دستان پرمهری که بر سر کودکی خسته از کار می‌کشی…

یا با محبتی که به عشقت می‌کنی…

یا…

مطمئن باش گنجت تمام نمی‌شود بلکه زیاد خواهد شد…

از بخشیدنش دریغ نکن…

آنقدر قوی باشید که هیچ چیز ذهنتان را به هم نریزد.

در هر گفتگویی کلامی از سلامتی،

شادی و ثروت بر زبان بیاورید.

توانایی دوستان را به آنها یادآوری شوید.

نیمه روشن هر چیز را بنگرید.

به بهترین، فکر؛

برای بهترین، کار؛

و بهترین را بخواهید.

مشتاق موفقیت دیگران باشید.

اشتباهات گذشته را فراموش کنید.

به تمام موجودات زنده با لبخند نگاه کنید.

برای ناراحتی، صبور؛

برای ترس، قوی؛

و در برابر خشم متین، باشید.

بهترین باشید و به دنیا بگویید که بهترین هستید...

نبودنت ، راز برون افتاده ای ست که هر جمعه در حنجره ام بغض می شود ،

وقتی غروب می شود ،

و من هنوز چشم در راهم ...

اللهم عجل لولیک الفرج