الاكلنگ

لالالالالا لالالالالا

بال و پايين پايين و بالا

اين كه مي‌بيني

الاكلنگ است

در ورجه ورجه

خيلي زرنگ است

من با رفيقم

برآن سواريم

با كار دنيا

كاري نداريم

من رفتم پايين

او آمد بالا

اوحالا پايين

من حالا بالا

با هم مي‌خوانيم

مثل بلبل‌ها

با هم مي‌خنديم

بر روي گل‌ها

ماييم و شهري

ماييم و اميد

با ما بخوانيد

هر جا كه هستيد

لالالالالا لالالالالا

بالا و پايين پايين و بالا

محمود کیانوش

چهره‌ي جهان

با يك مداد زرد

يك دايره بكش

اين آفتاب شد

يك خط مارپيچ

آب روان و پاك

اين جوي آب شد

در زير دايره

يك خط بكش سياه

مانند 7 و 8 :

اين كوهسار شد

در زير كوهسار

چندين نوار سبز

پهلوي هم بكش

اين كشتزار شد

بالاي دايره

بگذار وصله‌اي

خاكستري، بگو:

اين ابر و آسمان.

كارت تمام شد

حالا نگاه كن

با چشم‌هاي شاد

بر چهره‌ي جهان 

فهرست مهم‌ترين آثار كيانوش

شعر

شكوفه حيرت ( مجموعه شعر )

ساده و غمناك ( مجموعه شعر )

ماه و ماهی در چشمه باد ( مجموعه شعر )

قصيده ای برای همه ( يك شعر بلند )

آبهای خسته (مجموعه شعر)

خرخاكيها، يونجه ها و كلاغها ( مجموعه شعر)

ناگهان انسان و زمينش ( يك شعر بلند)

از پرنده ها و انسان ( مجموعه شعر، به انگليسی )

داستان

در آنجا هيچ كس نبود ( مجموعه داستان كوتاه )

مرد گرفتار ( يك داستان بلند )

غصه ای و قصه ای ( هفت داستان پيوسته )

و بلا آمد و شفا آمد ( مجموعه داستان كوتاه )

حرف و سكوت (رمان)

برف و خون (رمان)

غواص و ماهی ( رمان )

در آفاق نفس ( رمان فلسفی )

در طاس لغزنده ( مجموعه داستان های كوتاه )

نقد ادبی

بررسی شعر و نثر فارسی معاصر ( مجموعه مقالات )

شعر فارسی در غربت

زن و عشق در دنيای صادق هدايت و نقدی تحليلی و تطبيقی بر بوف كور

نظم، فضيلت و زيبايی (تاملاتی در فلسفه هنر و ادبيات)

ترجمه

به خدای ناشناخته - جان اشتان بك

زنی كه گريخت - دی. اچ. لارنس

مالون می ميرد - ساموئل بكت

سير روز در شب - يوجين اونيل

جلاد - پرلاگر كوئيست       

بق بقو

بق بقو، بق، بق، بقو

نوك طلاي نقره‌بال

مي‌پري خوش از جنوب

مي‌زني پر تا شمال

بق بقو، بق، بق، بقو

آسمان مال توست

خاك‌ها و آب‌ها

زير چشم و بال توست

بق‌بقو، آواز تو

بهترين آوازهاست

گوش‌هاي زندگي

با زبانت آشناست

خوش به حالت بق‌بقو

بال‌ها را باز كن

هر كجا خواهي برو

ناز كن پرواز كن

 محمود کیانوش

6. در شعرهاي بازي‌گونه، شوخي‌آميز يا مهمل مي‌توان كلمه‌هاي سخت عاميانه مانند ملنگ، شنگول، ريزقولو، زپرتي، فرز، دست و پا چلفتي و امثال اين‌ها و نيز كلمه‌هاي بي‌معني و تقليدي، از قبيل قوقول، بوبول، فيليل، قيليل، كه گاه مي‌تواند تقليد از صوت يا حركت يا حالت باشد، ‌به كار برد، اما پرهيز از كاربرد اين گونه كلمه‌ها در شعرهاي جدي، با هر نوع مضمون، ضرورت دارد، مگر آن كه در يك شعر موردي عمدي پيدا كند. 

7. شعر ساختن براي كودكان درباره‌ي امور و اشياء و حالت‌ها و موقعيت‌هاي نادر يا استثنايي درست نيست زيرا كه شعر كودك براي جامعه‌ي كودك است، نه براي گروه محدودي از اين جامعه كه ممكن است با آن امور و اشيا و حالت‌ها و موقعيت‌هاي نادر يا استثنايي مواجه شده باشد.

بايدها و نبايدها در شعر كودك

آن‌چه در ادامه مي‌آيد به طور كامل برگرفته از كتاب شعر كودك در ايران و در واقع معيارهايي است كه كيانوش براي شعر كودك وضع كرده است:

 . شعرهاي محاوره‌اي، با املاي شكسته، مناسب كودكان پيش از مدرسه است كه هنوز خواندن و نوشتن نمي‌دانند و شعرها را مي‌شنوند، از مادر يا مربي در كودكستان، و آن‌ها را حفظ مي‌كنند. براي كودكان كلاس‌هاي اول تا چهارم يا پنجم ابتدايي بهتر است از ساختن شعر با زبان‌هاي محاوره‌اي، خواه در اوزان عروضي و خواه هجايي، خودداري كنيم. زيرا كه اين كودكان تازه با درست نوشتن و درست خواندن، يا بهتر است بگوييم با رسمي نوشتن و رسمي خواندن آشنا شده‌اند،‌ و زود است كه ذهن‌شان را با چندگونگي املاي كلمه‌هاي واحد درهم بريزيم.

. وزن‌هاي هجايي ترانه‌اي متغير نيز براي شعر كودكان پيش‌مدرسه مناسب است. زيرا كه آن‌ها را از مادر يا مربي با وزن مناسب مي‌شنوند. والا خواندن آن‌ها براي كودكان دوره‌ي ابتدايي دشوار خواهد بود. زيرا بايد وزن‌هاي متغير يك شعر را با ارزش‌هاي غيرثابت كلمه‌هاي واحد بازسازي كنند و چنين انتظاري از آن‌ها نمي‌توان داشت. به همين سبب است كه بسياري از كودكان اين گونه شعرها را به صورت نثر مي‌خوانند و در آن‌ها موسيقي وزني احساس نمي‌كنند