8. مطالعه‌ي شعرها يا شعرگونه‌هايي كه خود كودكان مي‌گويند، چه كودكان ايراني و چه كودكان كشورهاي ديگر جهان، مي‌تواند يكي از نمادهاي جهان احساسي و عاطفي كودك در شعر، بر شاعراني كه براي كودكان شعر مي‌سازند، بگشايد.

 

 9.. در اغلب كشورهاي ديگر جهان ديرزماني است كه شاعراني بزرگ براي كودكان شعر ساخته‌اند. مطالعه‌ي اثرهاي اين شاعران نيز مي‌تواند گستره‌ي ديد و دريافت شاعر ايراني را گسترش دهد.

 

10. به طور معمول شعرهاي ويژه‌ي كودكان نبايد زياد طولاني باشد؛ مگر در مورد قصه‌ها و نمايشنامه‌هاي منظوم. زيرا كه كودك خيلي زودتر از بزرگسالان يكنواختي را احساس مي‌كند و خيلي سريع در پي تنوع مي‌رود.


11. در شعر كودك، از حيث عنصرهاي سازنده‌ي زندگاني اجتماعي، بايد راه ميانه سپرد و از زندگي و وسايلي سخن گفت كه همه‌ي كودكان آن جامعه، اگر تجربه‌ي فردي از آن‌ها ندارند، لااقل با آن‌ها آشنا باشند.

 

 

12. شاعري كه براي كودك شعر مي‌سرايد، بايد به آن قسمت از ديدهاي فلسفي و مذهبي و اخلاقي خود تكيه كند كه در جامعه‌ي زمان او به حق ارزش‌هاي عام خود را حفظ كرده است. به طور مثال اگر شاعري در سن چهل سال به بالا، و آن هم به واسطه‌ي نوع زندگي فردي و وقايع خاص، به پوچي حيات رسيده است، در هنگام سرودن شعر براي كودكان بايد خود را از آن پهنه‌ي فردي بيرون كشد. 


برچسب‌ها: شعر, محمودکیانوش, گلستان دانش, مالکی پور

تاريخ : چهارشنبه بیستم مرداد ۱۳۸۹ | 15:1 | نویسنده : اکرم مالكي پور |