ویژگی های  کودکان با  ناتوانی های یادگیری:

تا کنون بیش از 99 خصوصیت برای این کودکان گفته شده است اما در اینجا تنها به ذکر 8 مورد که در اکثر کودکان دیده می شود و از عمومیت بیشتری برخوردار است می پردازیم.

 (بیان شفاهی ، درک مطلب شنیداری ، بیان نوشتاری ، مهارت های خواندن پایه ، درک مطلب خواندنی ، محاسبات ریاضی، استدلال ریاضی) نشان می دهد که دشواری های تحصیلی و زبانی ویژگی های نخستین هستند ، پیشنه ی اختلالات یادگیری مشترکند(کریمی، 1380).

ویژگی های خاص:

1- دشواری یادگیری تحصیلی: شامل مهارت های خواندن پایه، درک مطلبی خواندنی ، بیان نوشتاری و استدلال ریاضی است.

2- اختلالات زبانی: مثل مهارت های خواندن و ریاضی ، مهارت ناقص در بیان شفاهی و درک مطلب شنیداری 50 درصد افراد دارای این اختلال است.

3- اختلالات ادراکی : (ناتوانی در تشخیص ، تمیز دادن و تعبیر و تفسیر حس، برخی از اصطلاحات مربوط به این حوزه ، دریافت دیداری، حافظه دیداری، تمیز شنیداری و یکپارچه سازی بین حواس.

4- نارسائی های فراشناختی: اساساً فراشناخت شامل دو عامل می باشد:                                            الف ،آگاه بودن از مهارت ها، راهبردها و منابع مورد نیاز برای انجام اثربخش یک تکلیف

     ب) توانایی استفاده ازمکانیسمهای خودگردانی.

5- مشکلات اجتماعی-هیجانی (عاطفی ): این دسته از دانش آموزان که دارای این اختلال هستند به دلیل این که به جای اینکه درباره تکالیفی که می توانند انجام دهند فکر کنند به آموختن آنچه که نمی توانند انجام دهند فکر می کنند به جای خود پندار مثبت اغلب دچار خودپندار منفی و عزت نفس ضعیف می شوند.

6- مشکلات حافظه ای: این نوع دانش آموزان در به خاطر سپردن محرک های شنیداری و و دیداری مشکل دارند. سووا نسون ، کوکران و اوورز اختلالات یادگیری را از کند و کاو دانش آموز متوسط جدا می کند. این نوع دانش آموزان در یادگیری فهرست کلمات مشکل و مطالب و کلاسی دارند.

7- اختلالات حرکتی:دانش آموزان دارای مشکلات حرکتی با گام هایی ناشیانه و بی مهارت راه می روند در پرتاب کردن و گرفتن یک توپ ، جست و خیز کردن یا جفتی پریدن دشواری دارند.

8- مشکلات توجه و بیش فعالی: این نوع دانش آموزان نمی توانند محرک های بیرونی را از حیطه ی توجه خود دور کنند. در نتیجه توجه آن ها به محرک های نامربوط جلب می شوند ممکن است دامنه ی توجه آن ها کوتاه باشد و حواسپرتی و حساسیت بیش از حد از خود نشان دهند(کریمی، 1380).

ناتوانی یادگیری به معنای آن است که در یک یا چند فرایند اساس روان، اختلالی رخ دهد به طوری که در درک و استفاده از زبان گفتاری یا نوشتاری تاثیر بگذارد و این تاثیر می تواند به صورت اختلالاتی در توانایی گوش دادن ، فکر کردن، صحبت کردن ، خواندن ، نوشتن ، هجی کردن، یا حساب ظاهر شود این اختلالات شرایطی را در برمی گیرد که به نام های مختلف آن را نام می برند مثل معلولیت ادراکی و.....

ناتوانی یادگیری دو طبقه تقسیم می شوند:  

   1- ناتوانی یادگیری در روند رشد ، بر مهارت های لازم کودک در یادگیری موضوع های درسی تاثیر می گذارد.مثل یادگیری نوشتن       هماهنگی چشم و دست ، ناتوانی زبانی.

       2-  ناتوانی یادگیری در روند تحصیلی مثل اختلال خواندن ، نوشتن ، هجی کردن ، بیان کتبی مطالب (نیازی،1376).

انواع ناتوانی های یادگیری:

تشابه اولیه کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری ، عدم قدرت آن ها در یادگیری است.اختلاف میان این کودکان تنها از زمانی خود را نشان می دهد که انواع ناتوانی هایی که به آن مبتلایند طبقه بندی شود (والاس، 1370).

ناتوانی های یادگیری اصطلاحی است که به گروه نامتجانسی از اختلالات اشاره می کند که وسیله ی مشکلات بارز در کسب و استفاده از شنوایی ، گفتار، خواندن، نوشتن، منطق یا توانایی های ریاضی مشخص می شوند، این اختلالات در شخص جنبه ی ذاتی داشته و این فرض وجود دارد که ناشی از بدعمل کاری مستقیم عصبی مرکزی باشند.

یا آن که ممکن است ناتوانی های یادگیری به طور مشترک با سایر شرایط معلولیت ساز (از قبیل آسیب حسی، عقب ماندگی ذهنی ، اختلال عاطفی و اجتماعی) یا تاثیرات محیطی و نظیر تفاوت های فرهنگی ، آموزش ناکافی یا نامطلوب ، عوامل روان زاد رخ دهند ولی با این حال ناتوانی یادگیری نتیجه مستقیم چنین تاثیرات یا شرایطی

 نمی باشد(ایلوارد، 1380).

در حال حاضر بر 3 زمینه از ناتوانی های یادگیری تاکید شده است.

الف) خواندن

ناتوانی در خواندن (دسلیسکی) هنگامی رخ می دهد که مهارت های خواندن (درک مطلب یا رویارویی با کلمه)یا توانایی های عمومی خواندن در فرد به طور بارزی از میزانی که با توجه به توانایی های هوشی اش پیش بینی

 می شود کمتر بوده  و پذیرفته شده باشد که سایر شرایط معلولیت ساز یا تاثیرات محیطی در آن نقش نداشته اند.

ب) ریاضیات

ناتوانی در ریاضیات (دیس کلولی) زمانی رخ می دهد که مهارت های ریاضی (دریافت مفهوم عدد، نگارش محاسبات ، منطق ریاضی ) ناتوانی های عمومی در ریاضیات در فرد به طور بارزی از میزانی که با توجه به توانایی های

 هوشی اش پیش بینی می شود کمتر بوده یا پذیرفته شده باشد که سایر شرایط معلولیت ساز یا تاثیرات محیطی در آن نقش نداشته اند

ج)زبان نوشتاری

ناتوانی در زبان نوشتاری (دیسگرافی) زمانی رخ می دهد که مهارت های زبان نوشتاری و نظیر هجی کردن ، کاربرد دستور زبان ، نقطه گذاری با سازماندهی فکر در نگارش ) یا مهارت های عمومی در زبان نوشتاری فرد به طور بارزی از میزانی که با توجه به توانایی های هوشی اش پیش بینی می شود کمتر بوده یا پذیرفته شده باشد که سایر شرایط معلولیت ساز یا تاثیرات محیطی در آن نقش نداشته اند.(همان منبع)