یکی از موضوعات مهمی که والدین در تربیت فرزندشان به آن اهمیت می دهند، احترام گذاشتن به دیگران و عذرخواهی کردن است.
بسیاری از والدین، هرگز به رفتارهای بد فرزندشان واکنش نشان نمی دهند و کم سن بودن او را توجیه کننده رفتارهایش می دانند. در مقابل، پدر و مادرهایی هستند که فرزندشان را در مقابل هر خطای کوچکی، وادار به عذرخواهی می کنند.
از چه سنی باید به بچه ها آموزش دهیم که عذرخواهی کنند؟
هر انسانی باید از مراحل مختلف رشدی عبور کند تا به بزرگسالی برسد. این مراحل رشد شامل رشد جسمی، جنسی، روانی و اجتماعی است. اگر دوران شیرخوارگی را کنار بگذاریم، کودک از 3 سالگی تا 7 سالگی و بعد، از 7 تا 11 سالگی در دوران کودکی به سر می برد. از 3 تا 7 سالگی یعنی سنین پیش از دبستان، کودک تفکر شهودی دارد، فکرهای عمیق ندارد و در کارهای خود، بی منطق است.
کودکان، بسیاری از کارهای خود را بد نمی دانند، بنابراین چگونه باید به آن ها یاد بدهیم که عذرخواهی کنند؟
علاوه بر این، خودش را مرکز عالم می داند و تصور می کند همه باید مطیع او باشند و همه چیز را از آن خود می داند. نکته مهم تر اینکه کودک، خوب و بد را به صورت انتزاعی در نظر نمی گیرد و کارهایی را که انجام می دهد، خطا نمی داند. اما از سن 6 سالگی، به مرور زمان خوب و بد را می شناسد و منطق، کم کم در افکار و اعمالش شکل می گیرد. در سنین کودکی، بچه ها همه چیز را بزرگ تر از حد واقعی اش در نظر می گیرند و به بیان دیگر، همه چیز در نظر بچه ها غلو شده است، بنابراین والدین باید بدانند در این سنین، بچه ها را زیاد تنبیه یا تشویق نکنند چون بسیار مضر است.
بچه ها در سنین کودکی، بیشتر به رفتار پدر و مادرشان توجه دارند، به عنوان نمونه، اگر پدر پشت تلفن به دوستش دروغ بگوید، دروغ گفتن برای بچه نهادینه می شود و احساس نمی کند اگر دروغ گفت باید عذرخواهی کند. والدین لازم است جلوی فرزندشان به صورت غیرمستقیم عذرخواهیکنند تا بچه یاد بگیرد اگر کار بدی انجام داد، لازم است عذرخواهی کند. البته این عذرخواهی باید به صورت معقول باشد، نه غلو شده.چگونه والدین باید به صورت غیرمستقیم به بچه ها عذرخواهی را یاد بدهند؟
اگر کودک، کاری کرده که در جامعه عرف نیست و کار بدی تلقی می شود، والدین باید بدون اینکه شخصیت بچه را زیر سوال ببرند یا احساس منفی به کودک منتقل کنند، به عنوان نمونه به جای بیان الفاظی مانند «تو بچه بدی هستی»، «دیگر دوستت ندارم» به کودک خود بگویند «تو خوبی، ولی این کارت اشتباه بوده» یا «اگر من جای تو بودم، می گفتم ببخشید» علاوه بر این، والدین باید در نظر داشته باشند همان طور که نباید شخصیت کودکشان را زیر سوال ببرند، نباید نسبت به رفتار او بی تفاوت باشند و هر کاری کرد به رویش نیاورند.
در روش داستان اسباب بازی ها نیز مشابه نقاشی کردن، از شخصیت های داستانی استفاده می کنیم و یک داستان تعریف می کنیم و از فرزندمان می خواهیم که در مورد آن کار بد، قضاوت کند. ممکن است پاسخ کودک، عذرخواهی نباشد. والدین باید به او کمک کنند تا به این نتیجه برسد.روش های غیرمستقیم دیگر که والدین باید از آن طریق به کودکشان عذرخواهی کردن را بیاموزند، «نقاشی کشیدن» و «داستان اسباب بازی ها» است. در روش نقاشی کردن، اتفاقی که سبب شده کودک کار زشتی انجام دهد را نقاشی می کنیم. به عنوان نمونه، اگر کودک در مدرسه با دوستش دعوا کرده و او را کتک زده، این اتفاق را با کمک کودک نقاشی می کشیم و یک کودک گریان را ترسیم می کنیم و از کودک می پرسیم: «اگر بخواهیم دوستت لبخند بزند باید چه کار کنی؟» و آن زمان عذرخواهی را به او یاد می دهیم.
برچسب‌ها: آموزش, عذر خواهی, کودکان, زندگی
ادامه مطلب
به ياد داشته باشيد که کودکان همواره تصوير ذهني خود را در آيينه والدين مي بينند. و آنچه در مورد خود فکر مي کنند به واسطه واکنشها و عکس العمل هاي والدين ايجاد مي شود. آنها به واسطه برداشتي که از تفکر شما نسبت به خود دارند تصميم مي گيرند که آيا رفتارشان خوب بوده يا بد...
تمامي والدين خواستار داشتن فرزنداني خوب و موفق هستند و در اين راه نيز هرکدام شيوه هاي خاصي را در پيش مي گيرند. اما برخي از والدين تصور مي کنند که زمان آموزش نظم و انضباط با زمان ابراز محبت و علاقه متفاوت است و در هنگام تربيت فرزندان بايد صرفا با جديت به آموزش پرداخت.
تحقيقات اخير محققان نشان داده که موارد تربيتي در صورتي بر کودکان تاثير مي گذارد که توام با رابطه احساسي صميمانه ميان والدين و فرزندان باشد.
برچسب‌ها: کودکان, رفتار, رفتار با کودکان, گلستان دانش
ادامه مطلب
توجه به کودکان
انسانها همه دارای نقاط قوت و ضعف هستند ، انتظار نمی رود که آنچه پدرها و مادرها دارند فرزندان هم همان تواناییها را داشته باشند ، آنها افرادی متفاوت با ما هستند بنابراین نباید از آنها انتظار داشته باشیم در حد معیار ها و توقعات ما خود را نشان دهند
نصیحت کردن ، تهدید و دعوا ، خواهش و بیان آرزوها ، غرغر کردن و قدرت نمایی روشهای مناسبی برای بهبود عملکرد نوجوانان به شما نمی رود . اگر در مقابل نوجوانتان قصد پیروزی داشته باشید هیچ کمکی به او نخواهید کرد . اما اگر واقعا قصدتان کمک کردن به او در رسیدن به موفقیت است می بایست به روشهای ذیل او را تشویق کنید تا موجب تقویت اعتماد به نفس وی گردد :
- به او اعتماد کنید و بگذارید تواناییهایش را ثابت کند . - پیشرفتهای او را هر چند ناچیز باشند ، بزرگ بشمارید و از او قدردانی کنید . - بجای بحث درباره اشتباهات وی ، نقاط قوت او را به بحث گذاشته و به آنها توجه کنید . -او را با دیگران مقایسه نکنید و او را همانطور که هست دوست بدارید و به او احترام بگذارید .
- علائق او را در نظر بگیرید و بدلیل سطحی یا دور از دسترس بودن آرزوهایش با وی مخالفت نکنید . - در برابر او تظاهر به دانایی بیش از اندازه نکنید و قبول داشته باشید شما هم می توانید مثل دیگران اشتباه کنید . - در پایان به یاد داشته باشید اساس یک رابطه خوب با نوجوان که به عزت نفس وی کمک می کند بر اساس برابری و احترام متقابل استوار است .
برچسب‌ها: توجه, توجه به کودکان, کودکان, نقاط قوت و ضعف
.: Weblog Themes By Pichak :.