از دو راه:

1- عمل به فرامین او

2- دوست داشتن خلق.

1- عمل به فرامین و احکام او: در طول زندگی بایستی احکام و فرامین او را به جای آورد.

"اٌشو" راه رسیدن به حضور حق را در قالب حکایتی چنین می نگارد:

روزی عارف کبیری در خانه اش نشسته بود، پیرمردی از روستایی دور به دیدن او آمد و گفت:"ای قدیس! چه گویم که به خدا برسم و محبوب او شوم؟!

"عارف نگاهی به او کرد و گفت: "خوش بگذران، با شادی ات خدا را نیایش کن!

"لحظاتی بعد مرد جوانی به حضور عارف رسید و گفت: "چه کنم تا به خدا برسم؟"عارف گفت: "زیاد خوش گذرانی نکن!"

جوان تشکر کرد و رفت. یکی از شاگردانش که آن جا نشسته بود گفت: "استاد بالاخره معلوم نشد که باید خوش بگذرانیم یا نه!"

عارف گفت: "سیر و سلوک روحانی و رسیدن به حضور حق مانند بندبازی است که چوبی در دست دارد گاهی آن چوب را به طرف راست و گاهی به طرف چپ می برد تا تعادل خود را روی بند نگه دارد.آن چوب را چوب تعادل گویند!"به خاطر بسپار: تعادل و میانه روی یگانه راه حصول به خلوت حق می باشد!

به قلب خویش بنگرآنجا "او" سلطان تو، مسکن دارد.به "او" و نه خویش عشق بورز!

همچون "او" اندیشه کن خواست "او" را بخواه و آن چنان که "او" فرمان می دهد، عمل کن.نفس کوچک خود را رها کن،و در درگاه نیلوفرین اوکمال سرور را پیدا کن!

زیباترین شکل اطاعت از فرامین خداوند گردن نهادن به خواست اوست 

همچون: فضیل عیاض".حکایت تبسم "فضیل عیاض"

:گویند سی سال بود که هیچ کس "فضیل عیاض" را خندان ندیده بود، مگر آن روز که پسرش بمرد و او تبسم کرد!گفتند: "ای خواجه! چه وقت این است؟"فضیل گفت: رضا، شادی دل است به تلخی قضا! اکنون دانستن که خداوند راضی بود به مرگ این پسر، من نیز موافقت کردم و رضای او را تبسم کردم!

آیا ما می توانیم این گونه از سر ایمانی لجام گسیخته تن به رضایت حضرت دوست دهیم؟تکرار می کنم! همه چیز در جهان دو طرف دارد. اگر ما به فرامین خداوند گوش دهیم، باید مطمئن باشیم که او هم به درخواست های ما گوش می دهد مانند: این دلداده درویش ژنده پوش!

منبع: کتاب لطفا گوسفند نباشید

در ادامه مطلب حکایت دلداده درویش ژنده پوش آمده حتما بخوانید.