هجرت ابراهيم (عليه السلام )
در روضه كافى ، از على بن ابراهيم و او از پدرش روايت كرده است كه : از امام صادق
(عليه السلام ) شنيدم كه مى فرمود: ابراهيم هنگامى كه بت هاى نمرود را شكست ،
نمرود دستور داد كه دستگيرش كنند و براى سوزاندنش چهار ديوارى درست كرد و هيزم
در آن جمع كردند آنگاه هيزم ها را آتش زدند و ابراهيم را در آتش انداختند، ناگاه
ديدند كه ابراهيم صحيح و سالم در ميان آتش نشسته است . جريان را به نمرود اطلاع
دادند، نمرود دستور داد تا او را از مملكتش بيرون كنند و نگذارند گوسفندان و
اموالش را با خود ببرد. ابراهيم با ايشان احتجاج كرد و گفت : من حرفى ندارم كه
گوسفندان و اموالم را كه سال ها در تهيه آن سعى و تلاش كرده ام ، بگذارم و بروم
اما شرطش آن است كه شما هم آن عمرى را كه من در تهيه آنها صرف كرده ام به من
بدهيد. مردم زير بار نرفتند و مرافعه را نزد قاضى نمرود بردند. قاضى نيز عليه ابراهيم
حكم كرد كه بايد آنچه را در اين سرزمين به دست آورده اى ، بگذارى و بروى و عليه
نمروديان هم حكم كرد كه بايد عمر او را كه در تهيه اموالش صرف نموده است به او
بدهند.
جريان را به نمرود اطلاع دادند، او كه چنين ديد دستور داد تا بگذارند
ابراهيم با اموال و گوسفندانش بيرون رود و گفت : اگر او در سرزمين شما بماند، دين
شما را فاسد مى كند و خدايان شما را از بين مى برد .
برچسبها:
قصه هاي قرآني,
از آدم تا خاتم,
تاريخ انبيا,
حضرت ابراهيم